พระสูตรนี้ ต่อจากโอกขาสูตร มีเนื้อหาสนับสนุนโอกขาสูตร กล่าวถึงอานิสงส์ของการเจริญเมตตาภาวนาว่า ถ้าทำอย่างต่อเนื่องแล้วจิตใจจะแน่วแน่มั่นคงไม่หวั่นไหว แม้แต่อมนุษย์จะมาทำให้หวั่นไหวก็ทำได้ยาก ไม่ต้องกล่าวถึงมนุษย์ด้วยกัน
๕. สัตติสูตร
ว่าด้วยหอก
[๒๒๗] พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ...
เขตกรุงสาวัตถี ...
ภิกษุทั้งหลาย
หอกที่มีใบคม ถ้าบุรุษพึงมากล่าวว่า เราจักเอาฝ่ามือหรือกำมือ งอ พับ ม้วน
หอกที่มีใบคม เธอทั้งหลายจะเข้าใจความข้อนั้นว่าอย่างไร
บุรุษนั้นผู้สามารถจะเอาฝ่ามือหรือกำมือ งอ พับ ม้วน หอกที่มีใบคมโน้นได้หรือ
เป็นไปไม่ได้
พระพุทธเจ้าข้า
ข้อนั้นเพราะเหตุไร
ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ
เพราะว่าการที่จะเอาฝ่ามือหรือกำมือ งอ พับ ม้วน หอกที่มีใบคมโน้น ทำไม่ได้ง่าย
และบุรุษนั้นพึงได้รับความเหน็ดเหนื่อยลำบากถ่ายเดียว ฉันใด
ภิกษุทั้งหลาย
เมตตาเจโตวิมุตติที่ภิกษุรูปใดรูปหนึ่งเจริญ ทำให้มาก ทำให้เป็นดุจยาน
ทำให้เป็นที่ตั้ง ทำให้ตั้งมั่น สั่งสม ปรารภดี
ถ้าอมนุษย์จะพึงบันดาลจิตของภิกษุนั้นให้ฟุ้งซ่าน
อมนุษย์นั้นแหละพึงได้รับความเหน็ดเหนื่อย ลำบาก ฉันนั้น
ภิกษุทั้งหลาย
เพราะเหตุนั้น เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้ว่า
เราทั้งหลายจักเจริญเมตตาเจโตวิมุตติ จักทำให้มาก ทำให้เป็นดุจยาน
ทำให้เป็นที่ตั้ง ทำให้ตั้งมั่น สั่งสม ปรารภดี เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้
สัตติสูตรที่
๕ จบ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น