อุฏฐานสูตร ว่าด้วยการลุกขึ้นทำความเพียร

วันนี้นำธรรมะจากอุฏฐานสูตร มาฝากญาติธรรมทั้งหลาย เนื้อหาของพระสูตรนี้อยู่ในรูปของคาถา ที่พระพุทธองค์ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย ใจความก็คือพระองค์เตือนไม่ให้ประมาท ให้หมั่นทำความเพียรทางจิตใจเพื่อจะได้พ้นจากบ่วงของพญามาร

พระสูตรนี้อยู่ในพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ ขุททกนิกาย สุตตนิบาต

๑๐. อุฏฐานสูตร

ว่าด้วยการลุกขึ้นนั่งสมาธิ

(พระผู้มีพระภาคตรัสเตือนภิกษุทั้งหลายดังนี้)

[๓๓๔]           เธอทั้งหลายจงลุกขึ้นเถิด๑ จงนั่งเถิด๒

          ความหลับจะมีประโยชน์อะไรแก่เธอทั้งหลาย

          ผู้เร่าร้อนด้วยโรคคือกิเลสมีประการต่าง ๆ

          ถูกลูกศรคือราคะเป็นต้นทิ่มแทงจนย่อยยับอยู่

[๓๓๕]           เธอทั้งหลายจงลุกขึ้นเถิด จงนั่งเถิด

          จงบากบั่นขยันศึกษาปฏิบัติเพื่อบรรลุสันติธรรม๓กันเถิด

          อย่าให้มัจจุราชรู้ว่า เธอทั้งหลายมัวแต่ประมาทลุ่มหลง

          แล้วบังคับให้หลงใหลอยู่ในอำนาจเลย

[๓๓๖]           เธอทั้งหลายจงข้ามตัณหาที่ชื่อว่า วิสัตติกา

          ซึ่งเป็นเหตุให้เทวดาและมนุษย์

          ผู้ยังมีความต้องการยึดติดอยู่

          ขณะอย่าได้ล่วงเลยเธอทั้งหลายไปเสีย๔

          เพราะเหล่าชนที่ปล่อยให้ขณะล่วงเลยไป

          ย่อมแออัดกันในนรก เศร้าโศกอยู่

[๓๓๗]          ความประมาทเป็นดุจธุลี

          ความประมาทที่เกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก็จัดเป็นดุจธุลี

          กุลบุตรผู้เป็นบัณฑิตควรถอนลูกศรคือกิเลสของตน

          ด้วยความไม่ประมาทและด้วยวิชชา

อุฏฐานสูตรที่ ๑๐ จบ