วันอาทิตย์ที่ 18 กันยายน พ.ศ. 2554

อุฏฐานสูตร ว่าด้วยการลุกขึ้นทำความเพียร

วันนี้นำธรรมะจากอุฏฐานสูตร มาฝากญาติธรรมทั้งหลาย เนื้อหาของพระสูตรนี้อยู่ในรูปของคาถา ที่พระพุทธองค์ตรัสแก่ภิกษุทั้งหลาย ใจความก็คือพระองค์เตือนไม่ให้ประมาท ให้หมั่นทำความเพียรทางจิตใจเพื่อจะได้พ้นจากบ่วงของพญามาร
พระสูตรนี้อยู่ในพระไตรปิฎกเล่มที่ ๒๕ ขุททกนิกาย สุตตนิบาต


๑๐. อุฏฐานสูตร
ว่าด้วยการลุกขึ้นนั่งสมาธิ
(พระผู้มีพระภาคตรัสเตือนภิกษุทั้งหลายดังนี้)
[๓๓๔]           เธอทั้งหลายจงลุกขึ้นเถิด๑ จงนั่งเถิด๒
          ความหลับจะมีประโยชน์อะไรแก่เธอทั้งหลาย
          ผู้เร่าร้อนด้วยโรคคือกิเลสมีประการต่าง ๆ
          ถูกลูกศรคือราคะเป็นต้นทิ่มแทงจนย่อยยับอยู่
[๓๓๕]           เธอทั้งหลายจงลุกขึ้นเถิด จงนั่งเถิด
          จงบากบั่นขยันศึกษาปฏิบัติเพื่อบรรลุสันติธรรม๓กันเถิด
          อย่าให้มัจจุราชรู้ว่า เธอทั้งหลายมัวแต่ประมาทลุ่มหลง
          แล้วบังคับให้หลงใหลอยู่ในอำนาจเลย
[๓๓๖]           เธอทั้งหลายจงข้ามตัณหาที่ชื่อว่า วิสัตติกา
          ซึ่งเป็นเหตุให้เทวดาและมนุษย์
          ผู้ยังมีความต้องการยึดติดอยู่
          ขณะอย่าได้ล่วงเลยเธอทั้งหลายไปเสีย๔
          เพราะเหล่าชนที่ปล่อยให้ขณะล่วงเลยไป
          ย่อมแออัดกันในนรก เศร้าโศกอยู่
[๓๓๗]          ความประมาทเป็นดุจธุลี
          ความประมาทที่เกิดซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก็จัดเป็นดุจธุลี
          กุลบุตรผู้เป็นบัณฑิตควรถอนลูกศรคือกิเลสของตน
          ด้วยความไม่ประมาทและด้วยวิชชา
อุฏฐานสูตรที่ ๑๐ จบ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น