วัดดอนทองวรารามขอนำพระสูตรที่มีเนื้อหาสาระไม่ยากเกินไป ไม่ยาวเกินไปมาเสนอแก่ผู้สนใจ ที่แวะเวียนเข้ามาเยี่ยมบล็อกของวัดดอนทอง พระสูตรนี้ชื่อว่า โอกขาสูตร ว่าด้วยการให้ทาน อยู่ในพระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๖ สังยุตตนิกาย นิทานวรรค เมื่ออ่านแล้ว จะให้เกิดปีติ อยากจะนำไปปฏิบัติตาม เพราะสามารถนำไปปฏิบัติได้และได้ผลจริง เพราะเป็นพระพุทธพจน์โดยตรง เปรียบเหมือนกับนายแพทย์ผู้เชี่ยวชาญจัดยาที่ถูกกับโรคไว้เพื่อรักษาโรคอย่างมีประสิทธิภาพ ขอเชิญอ่านเนื้อความเต็มของพระสูตรได้ ณ บัดนี้
๔. โอกขาสูตร ว่าด้วยการให้ทาน
[๒๒๖] พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ... เขตกรุงสาวัตถี ...
ภิกษุทั้งหลาย บุคคลใดพึงให้ทานประมาณ ๑๐๐ หม้อใหญ่ในเวลาเช้า บุคคลใดพึงให้ทานประมาณ ๑๐๐ หม้อใหญ่ในเวลาเที่ยง บุคคลใดพึงให้ทาน ประมาณ ๑๐๐ หม้อใหญ่ในเวลาเย็น บุคคลใดพึงเจริญเมตตาจิตในเวลาเช้าอย่างน้อย เพียงขณะการหยดน้ำนมโค[1] บุคคลใดพึงเจริญเมตตาจิตในเวลาเที่ยงอย่างน้อยเพียง ขณะการหยดน้ำนมโค หรือบุคคลใดพึงเจริญเมตตาจิตในเวลาเย็นอย่างน้อยเพียงขณะการหยดน้ำนมโค การเจริญเมตตาจิตนี้มีผลมากกว่าทานที่บุคคลให้แล้ว ๓ ครั้ง ในวันหนึ่งนั้น
ภิกษุทั้งหลาย เพราะเหตุนั้น เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้ว่า เราทั้งหลายจักเจริญเมตตาเจโตวิมุตติ จักทำให้มาก ทำให้เป็นดุจยาน ทำให้เป็นที่ตั้ง ทำให้ตั้งมั่น สั่งสม ปรารภดี เธอทั้งหลายพึงศึกษาอย่างนี้
โอกขาสูตรที่ ๔ จบ
[1] เพียงขณะการหยดน้ำนมโค ในที่นี้หมายถึงการรีดน้ำนมโคครั้งเดียว หรือการใช้นิ้วมือ ๒ นิ้วจับก้อนของหอมแล้วสูดดมครั้งเดียว (สํ.นิ.อ. ๒/๒๒๖/๒๔๘)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น