แม่ของฉัน กับเจ้านายของฉัน

วันนี้คุณดูแลแม่อย่างไรกันบ้าง บทความข้างล่างนี้ จะทำให้คุณแม่มากขึ้น
>  
>
>
>
> แม่ของฉัน กับเจ้านายของฉัน ......... ใคร เคยทำกับแม่แบบนี้บ้าง ?
> 
>
>
> นำมาจากเวปบอร์ดแห่งหนึ่งครับ
> ทุกวัน ฉันต้องตื่นเช้า เข้างานแปดโมง วันนี้..ก็เหมือนเคย
> แต่เมื่อคืนฉันทำงานจนดึก
> ตื่นสาย.. อารมณ์ตอนนั้น โมโหตัวเองมาก ที่ลืมตั้งนาฟิกาปลุก
> (โดนเจ้านายด่าแน่ๆ )
> แม่มาเคาะประตูห้อง .... “ ตื่นหรือยังลูก หกโมงแล้ว “
> ฉันหงุดหงิดมาก ........... โธ่ !! แล้วทำไมแม่ไม่ปลุกหนูให้เร็วกว่านี้
> เนี่ย..หนูไปทำงานไม่ทันแล้ว วันนี้..มีประชุมด้วย
> “ แม่ทำข้าวต้มให้หนูอยู่ เมื่อคืนเห็นนอนดึก
> อยากให้กินอะไรร้อนๆหน่อย “ ........
> แม่ไม่ต้องมาพูดเลย ไม่กง ไม่กินมันแล้ว
> .....แม่จับแขนฉันเบาๆก่อนเดินออกจากห้อง
> อาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ลงมาข้างล่าง แม่นั่งรออยู่ที่โต๊ะกินข้าว
> “ กินข้าวต้มกับแม่ก่อนนะลูกนะ แม่รอหนูอยู่ “
> หนูไม่กิน พูดโดยไม่มองหน้าแม่ เดินออกมาจากบ้านทันที
> ถึงที่ทำงาน
> “ ไม่รู้หรืองัย ว่าวันนี้มีประชุม แล้วรายงานอยู่ไหน “
> ยกมือไหว้ .. ขอโทษค่ะพี่ ....รีบส่งรายงานให้อย่างอ่อนน้อมถ่อมตน
> “ พี่เลื่อนประชุมไปเป็น 10 โมงนะ เดี๋ยวช่วยไปหาอะไรให้พี่กินหน่อยสิ “ ...
> ได้ค่ะพี่ ...
> วิ่งเข้าห้องครัว หยิบโจ๊กกึ่งสำเร็จรูป รีบ รีบ รีบ เติมน้ำร้อน ...
> ว๊า !! น้ำร้อนลวกมือ ...
> มาแล้วค่ะพี่ โจ๊กร้อนๆเลยค่ะ....
> ออกจากห้องประชุมเกือบเที่ยง แม่โทรมาจากบ้าน
> “ เมื่อเช้า.. หนูวางผ้าเช็ดหน้าไว้ตรงไหนลูก แม่หาในตะกร้าไม่เจอ
> จะเอาไปซักน่ะ “
> หาไม่เจอก็ไม่ต้องซักหรอก หนูจำไม่ได้ คงโยนไว้ที่ไหนน่ะแหละ เมื่อเช้าหนูรีบ
> .......
> “ ไม่เป็นไรลูก แล้วเย็นนี้..กลับกี่โมง มากินข้าวกับแม่นะ”
> ยังไม่รู้หรอกแม่ ว่างานเสร็จเมื่อไหร่
> ยังงัย..แม่กินไปก่อนเลยแล้วกัน ไม่ต้องรอ .....
> วางหูโทรศัพท์ ก้มหน้า ก้มตาทำงาน เอาใจเจ้านาย ....
> “เอ!! พี่วางบัญชีรายชื่อลูกค้าทิ้งไว้แถวนี้มั่งรึเปล่า ไม่รู้ไปลืมไว้ที่ไหน
> หาไม่เจอ..
> ไม่เป็นไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูช่วยหา
> พี่ลงไปทานข้าวเถอะค่ะเที่ยงกว่าแล้วนะคะ
> .... หา หา หา หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ
> โธ่..พี่ขา ก็พี่มาทำหล่นไว้ใต้เก้าอี้ในห้องประชุมนี่นา
> โอย !! เที่ยงครึ่งแล้ว ลงไปกินข้าวไม่ทันแน่ๆ
> ไม่เป็นไร..บะหมี่ซักห่อพออิ่มก็แล้วกัน
> ....พี่คะ
> เจอแล้วนะคะ พี่ทำหล่นไว้ที่ห้องประชุมค่ะ
> “ อ้าว..เหรอ “ รับเอกสารคืน ไม่มีแม้แ ต่ขอบใจสักคำ
> แต่ฉันกลับปลื้ม ที่ทำให้เจ้านายพอใจได้ ใกล้เลิกงานแล้ว..
> รีบกลับบ้านไปนอนดีกว่า
> “ ช่วยแก้งานตรงนี้ให้พี่หน่อยนะ เสร็จแล้ววางไว้บนโต๊ะพี่เลย พี่กลับก่อนล่ะ
> ว่าแต่ว่า เราน่ะมีธุระอะไรรึเปล่า คงต้องกลับช้านิดนึงนะวันนี้ “
> ... ยิ้มรับ.. ไม่มีธุระอะไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูพิมพ์ให้เลยค่ะ
> โทรหาเจ้านายตอนเกือบทุ่ม .. พี่ขา หนูแก้ไข และตรวจทานเรียบร้อยแล้วค่ะ
> หนูวางไว้บนโต๊ะนะคะ
> “ กลับดึกจังลูก จะอาบน้ำก่อน หรือ กินข้าวก่อนล่ะ ?? “
> ....เงียบไม่มีเสียงตอบ
> ไม่มีรอยยิ้ม ...
> “ มา มา แม่ช่วย “ แม่รวบของจากมือฉันไปวางบนโต๊ะ ...
> หนูเหนื่อยมากเลยแม่
> หนูอยากพักผ่อน
> กำลังจะเดินขึ้นห้อง ...
> ฮัลโหล..สวัสดีค่ะ..เจ้านายเหรอคะมีอะไรรึเปล่าคะ ...
> อ๋อ !! ไม่ยุ่งค่ะ เดี๋ยวหนูจัดการให้เลยค่ะ
> กุลี กุจอ เปิดคอมพิวเตอร์ ... เจ้านายคะ เรียบร้อยแล้วค่ะ
> แม่..หายไปไหน ในครัวไม่มี ห้องนอนไม่มี
> . . . แม่นั่งอยู่หลังบ้านเหงา ๆ คนเดียว . . .
>
> แม่แอบร้องไห้ ... เพราะฉันสินะ ฉันทำให้แม่ต้องร้องไห้
> แม่..ดูแลฉันมาทั้งชีวิต
> เป็นห่วงฉัน รักฉันมากกว่าใครๆ
> แต่..ฉันตอบแทนได้สาสมเหลือเกิน
> ฉันเริ่มทบทวน... เจ้านายคนที่ให้เงินเดือนฉัน กับ แม่คนที่ให้ความเป็นคนแก่ฉัน
>
> เพื่อประจบสอพลอเจ้านาย ฉันทำร้ายผู้ให้กำเนิดได้เพียงนี้เลยหรือ..
> แม่ ...
> หนูขอโทษ
> ใคร??? เคยเป็นแบบฉันบ้าง .......
>
> ...............................................................................
>
> ใน ชั่วชีวิตของคุณ คุณอาจจะเปลี่ยนงานหลายๆ ครั้ง คุณอาจจะมีเจ้านายนับไม่ถ้วน
> แต่ตลอดชีวิตของคุณ.....คุณมีแม่มีเพียงคนเดียวค่ะ คนเดียวจริงๆ
> ทำดีกับท่านไว้เถอะค่ะ
> อย่าทำให้ท่านต้องร้องไห้เพราะการกระทำของคุณเลย....คุณอาจจะรักท่านน้อยลง ทุกๆ
> วัน แต่ท่านไม่เคยรักคุณลดลงเลย
> ตรงกันข้ามท่านกลับรักและเป็นห่วงคุณมากขึ้นทุกๆ วัน....